Fabre Jos
° 08.08.1934 Wilrijk
† 06.08.1993
Leraar Lichamelijke Opvoeding - LNS
In Pius-X was (en is) er ruimte voor de meest uiteenlopende persoonlijkheden.
En Jos was zo’n inspirerende collega om niet te vergeten.
Hij gaf het ouderwetse LO, dat hij erfde, een persoonlijke en vernieuwende invulling.
Hij beoefende meditatie en verdiepte zich in de eutonie, een in LO zeer bruikbare lichaamspedagogie.
Hij bracht deze elementen op een bruikbare wijze binnen in de lichamelijke opvoeding van de onderwijzersopleiding.
Als collega was hij soms omstreden: hij had geestesgenoten voor zijn soms radicale ideeën, maar ook tegenstanders.
Hij nam steeds zijn verantwoordelijkheid op en koos resoluut voor zijn leerlingen en studenten.
Hij kon geduldig luisteren als geen ander en bracht daardoor degene die sprak tot meer inzicht in zijn situatie en zichzelf.
Hij was niet de man om luid aan de kant te staan roepen maar nam waar nodig zijn verantwoordelijkheid op.
Zo stond hij mee aan de wieg van de ontwikkeling van de vernieuwende studierichting menswetenschappen
en was hij gedurende enkele jaren graadverantwoordelijke in de derde graad.
Gelukkig kon hij profiteren van de toen geldende maatregel dat leraars van de normaalschool op 50 jaar met pensioen konden gaan.
Zijn sobere en ascetische levenswijze, dicht bij de natuur, beloofde nog een lang mooi leven.
Toch velde een hartinfarct veel te vroeg deze innemende mens.
K.V.
Volgende verklarende tekst over eutonie karakteriseert eigenlijk perfect hoe Jos was.
Eutonie betekent: evenwichtige spanning (Grieks eu = goed, juist, harmonisch en tonos = spanning). Gerda Alexander, Denemarken 1908-1994.
De eutonie, die een grote alertheid en een scherpzinnige waakzaamheid ontwikkelt, brengt de persoon tot onbevooroordeelde zelfobservatie en bestendigere zelfwaarneming. Dit wekt het sluimerend potentieel in de mens zodat hij op een geheel nieuwe manier zichzelf ter hand kan nemen, een hogere zelfbeschikkingscapaciteit verwerft en zijn lichaam in een totaal nieuw beheer neemt. Het regelmatig oefenen zal het toenemend lichaamsgevoel ontvouwen tot lichaamsbewustzijn.
Fijnzinnig voelen en behoedzaam contact-ervaren bewerken dat de tonus zich meer en meer vanzelf regelt, en openen een nieuwe weg om met spanning en pijn om te gaan. Het grondcontact, primordiaal in dit werk, wordt na een zekere tijd een verworvenheid in alle levensomstandigheden, wat leidt tot standvastigheid. Het skeletbewustzijn brengt orde in de eigen structuur en het vermogen innerlijk bij te sturen. Zo wordt minder en minder onnodige spanning opgebouwd, hetgeen een economische en natuurlijke beweging tot gevolg heeft.
De eutonie leert geduldig wachten ... schept ruimte tot bereidheid en nawerking, waardoor elkeen zijn eigen ervarings- en verwerkingsritme kan ontdekken.
Het doorwerken van de fundamentele menselijke houdingen liggen, zitten en staan geven in hun dagelijkse toepassing een hogere kwaliteit van aanwezigheid, draag- en daadkracht. Deze klaardere omgang met zichzelf brengt evenzeer klaarheid in het denken.
Samen met de tot nog toe onbekende lichamelijke intelligentie, openbaren zich verborgen bronnen van creativiteit waardoor de persoon groeit in zelfkennis, zelfrespect, innerlijkheid en uitdrukkingsvermogen.