Bij de voorbereiding van deze avond is het niet altijd gemakkelijk om een select publiek als deze te woord te staan en vooral zinvol te woord te staan…
Ik geef toe dat ik met de inhoud en opvattingen van vandaag over religie de kerk probeer in het midden te houden…wij verwelkomen hier …
Mag ik zeggen dat jullie getuigen zijn van een unieke verbondenheid tussen twee generaties leerkrachten in het onderwijs…’n boeiend gespreksonderwerp, vind ik.
Toch vind ik de woorden van Ludo DC, hier ooit uitgesproken als welkom, de meest zinvolle, waarin wij elk jaar rond deze tijd een bijzonder signaal willen geven naar onszelf, naar de school en naar de directe verwanten en familieleden om samen met hen die er vandaag niet meer zijn, toch wat meer dichtbij te voelen via tekst, muziek, lied en stilte…’ of aldus van Wilderode (zeer mooi verwoord)
‘Gedenken is niets anders als door vele herfstdraden van herinneren en verbeelden verbonden blijven met het ogenblik dat iemand onvervangbaar van ons heenging…’
Laten we in stilte, ieder voor zich, de lijst van de overledenen overwegen…enkele van onze collega’s hebben ze allen gekend…ik ook
Een ander aspect van deze avond -ik wil het niet te zwaar maken- doet mij terugdenken aan de poëzieavonden die ik mocht geven op een hoger niveau weliswaar, in de Zwitserse bergen. Hiermee wil ik naast het muzikale ook mijn poëtische interpretatie van deze avond in het voetlicht stellen…
OMDAT poëzie volgens mijn bescheiden mening dicht bij de ‘do-re-mi’ van het muzikale aanleunt…o-e-i : oei : het verrassende aspect…wordt ons gebracht door Jef en Greet en de vrije medewerkers waarvoor onze oprechte dank voor deze unieke band als schoolgemeenschap!
Poëzie is volgens onze vlaamse schrijver Leo Pleysir, je woorden in een wastrommel stoppen en de boel laten draaien tot alle overtollige vuil is weggespoeld…wat overblijft is poëzie…GEDICHTEN laten je de wereld anders zien…de sterren zijn niet langer uitgedoofde vuurballen maar de balschoentjes van de engelen, bergen worden reuzen, collega’s worden vrienden, en doe je houden van een school…en de vele vragen zonder antwoorden laat ik stellen door een historische voorganger Guido Gezelle…
Mijn dank voor de collega’s die het niet opgeven om Seniorpix draaiend te houden Marcel Huysmans, Sim Daems, Frank Daems, Monique Mussely en Gilbert Van Baelen
Jef Deca
Marcel Huysmans bracht een ode aan Stan Janssens, die je op de pagina van Stan kan lezen.
Frank Daems bracht een ode aan Piet Van Mechelen, die je op de pagina van Piet kan lezen.
Kort na de viering kregen we nog dit dankwoordje van de weduwe van Paul Wouters:
Ben goed thuisgekomen van een mooie gedachtenisviering waar ik weer leuke gesprekken heb gehad, hondje weer braaf thuis.
Ja wat gaat dat vlug weer een jaartje verder en toch weer blij deze herdenking te mogen meemaken, en telkens weer weten ze de harten te beroeren met prachtige muziek.
Bedankt, ik vond het fijn !!
Groetjes en tot wederhoren
Hilda Theys