Hierna de ontslagbrief van Jef.
Indien niemand de fakkel overneemt, zal er vanaf september niets meer gebeuren in onze samen-één vereniging...
Beste Jef,
Mag ik de onderbetaalde CEO van de Seniorpix-Company heel hartelijk bedanken voor zijn ongebreidelde ijver en dienstbaarheid in ons bedrijf.
Je verdienste kan alleen maar gehomologeerd worden door de titel van “Graaf van Pius X.” Ik zal je dan ook als dusdanig voordragen.
Kan je ongelooflijke inzet, je speelse humor, je vriendschap, je recht-door-zee door iemand anders geëvenaard worden ? Ik hoop het.
Ik wens je heel veel geluk in je nieuwe job: gaan rentenieren en nog meer dan vroeger … GENIETEN !
Word de nieuwe Kirk Douglas of Zsa-Zsa Gabor en trek je lijntje door tot 100.
Dank ook aan de dame die je altijd in je dromen vergezeld heeft.
Het ga je goed, kameraad !
Herwig, een tijdgenoot.
Jef, hartelijk, hartelijk dank voor de vele jaren dat je
je met volle overgave ingezet hebt voor de Pix- Senioren.
Jan en Kristen De Craen
Dag Jef,
Over enkele dagen bereik ik jouw gezegende leeftijd; ik kan me best voorstellen dat je na al die drukke jaren ook eens wat rust wil en tijd voor jezelf. Bedankt voor je niet aflatende inspanningen om van Seniorpix te maken wat het is: niet zomaar een gepensioneerdenclub, maar een hechte groep vrienden.
Jef Pepermans
Beste Jef,
Dank voor je extra brief en het bijgevoegde gedicht.
Het groot stuk van ons leven dat we in px hebben doorgebracht, vond ik
en jij ook, denk ik, heel, heel tof, zonder problemen, zonder venijn, zonder
noemenswaardige ruzie.
Mijn werk daar heb ik nooit, en nu nog minder, als werk ervaren.
Tussen jou en mij is er nooit, echt nooit, een haar in de boter geweest.
Er was, naar mijn idee, ook steeds wederzijds respect, dat zo gebleven is.
Onze herinneringen lopen wellicht parallel.
Wel vind ik het spijtig dat mijn lichaam mijn geest en gemoed niet gevolgd heeft.
Zoals jij, weet ik, ben ik steeds een echte, bijna fanatieke pius 10-man geweest.
Graag had ik veel meer met alle pix-activiteiten meegedaan, maar dat kon echt niet meer.
Vroeger kon dat nog wel : bijrollen in het toneel met Walter en Luc, voetballen met
de klassen woensdagnamiddag op het Wilrijkse plein, mee op skivakantie met Jan en Hans.
Wat ik enorm, en van begin af aan, aan jou waardeer, is je onuitputtelijk engagement
voor onze seniorpixgroep, en … , tegelijk, ook je aandacht en je betrokkenheid voor mij.
Jef, dat doet een mens deugd, en ik weet dat iedere mens dat nodig heeft, maar niet
iedereen krijgt die. Voor al die zaken, Jef, uit heel mijn ( groot, nu ook degelijk ) hart
mijn diep gemeende dank.
Groeten van Paula en mij,
Jos Mariën
Een geanimeerd kaartje van Irène De Pauw vind je hier