De abdij en brouwerij van Westmalle is niet toegankelijk voor bezoekers, om de dagorde van de monniken niet te storen. Maar dank aan onze oud-leerling Igor Willems, die nu broeder Albericus is, hebben wij heel wat mogen bekijken. Het was een boeiende belevenis dank zij onze vlotbespraakte gids.
We liepen door de boerderij met kippenren waar zeldzame oude rassen mogen rondhuppelen in een ruime ren. We zagen de schapen. De biggen brachten ons aan het lachen met hun rondhuppelen en hossen. We bewonderden de koeien in een hypermoderne stal die alles biedt wat een koeien- en stierenhart kan believen. Ook daar worden zeldzame rassen in stand gehouden. Ook de moderne kraaknette bakkerij en kaasmakerij mochten we bekijken. Het woongebouw en begraafplaats mochten we maar van afstand zien. Het is de keuze van de monniken om zich van de buitenwereld af te sluiten.
Eigenlijk is deze zeer grote boerderij niet rendabel, maar een promotie voor ecologisch werken. De brouwerij brengt genoeg op om deze en vele andere abdijen te onderhouden, alsook heel wat liefdadigheidswerken. In de brouwerij mochten we nagenoeg alles bezoeken, de geuren opsnuiven, en onafgewerkte en eindproducten proeven.
Fotograferen in de abdij en brouwerij is bijna overal verboden. Daardoor een beperkt fotoaanbod.
Het logo van Abdij Westmalle
niet iedereen kwam met de auto
Een trippel hoeft niet af te zijn om al lekker te smaken
Westmalle Extra is een bier met 4,8% alcohol en enkel verkrijgbaar in de brouwerij. Het laag alcoholgehalte is gevolg van het niet toevoegen van suiker.
panoramisch beeld door Hans Speeleveld
William Triki buitengesloten...?
probeert zich vrij te kopen met een kinderschopje?
Hallo SeniorsHPX-ers,
De beloofde unieke Westmalle-2PK-glazen voor ieder lid van deze unieke club ...breng ik mee naar de bijeenkomst op 10 december 2018 ...en ze zullen gevuld zijn met een welriekend bloempje ....
Dank voor de unieke kans van het bezoek aan de trappisten....en voor het overige ssst...
Goed om weten ....ik ben niet over het hek gekropen ...sommige sportleerkrachten deden dat wel in het verleden ...en ook ik ben ooit met mijn trouwring achter het slot blijven hangen ....ben nog steeds dankbaar naar Guy Verstraelen toe, die me naar spoed in Middelheim heeft gebracht....dat poortje staat er nog steeds ...op dezelde plaats....en mijn trouwring heb ik opgesloten ....in een doosje...
Vele groeten aan collega's
A bientôt à ....
William Triki
Beste SeniorPIX-Westmalle vrienden,
Toevallig kwam ik dit citaat tegen over Westmalle. Het komt uit Mijn Dagboek van Pieter Van der Meer de Walcheren, een Nederlands dichter en schrijver die na de dood van hun zoon met zijn vrouw in 1933 intrad in het klooster (hij in Oosterhout, zij in Solesmes, de beroemde Benediktijnenabdij). Ze traden beiden enkele jaren later weer uit omdat zij ongelukkig was, maar na de dood van zijn vrouw trad hij opnieuw in, het was toen 1953, werd priester gewijd in 1956 en overleed als monnik in 1970. Hij was iemand met een enorme invloed op het katholieke réveil in Nederland. Maar dit schreef hij over Westmalle in Mijn Dagboek in 1913, hij was toen 33 jaar. Niet dat we het zo romantisch-bombastisch nog zouden durven formuleren, maar blijft toch een ontroerend getuigenis. En misschien nog eens naar het prachtige Salve Regina luisteren op YouTube.
"Het Salve Regina in de Abdij van Westmalle. Toen hieven de monniken zich en begonnen de Completen. Ik zat roerloos te luisteren. Het was mij alles zo nieuw, zo ganselijk onbekend. Ik had er nooit aan gedacht dat iets dergelijks, mensen die hun leven wijden aan het gebed, nog bestond in onze tijd.
Daar ving het psalmodiëren aan. De wisselzang der verzen klonk als de machtige en diepe golfslag van de zee; mijn ziel werd meegevoerd door dat deinende koor van mannenstemmen; ik voelde een onafzienbare ruimte om mij. Ik luisterde met uiterste aandacht, gans mijn wezen was open, en daar zette een stem het Salve Regina in. Ik huiverde, ik dook ineen van ontroering. De zang daalt en stijgt in een groots en toch eenvoudig ritme; hartstochtloos gaat dit gezongen gebed, deze heerlijke antifoon. De onzinnelijkheid van deze wonderbare muziek treft mij, zij jaagt u niet op, ze verscheurt uw ziel niet, zij zet uw hart niet vol wilde onrust en angsten; de klanken gaan als een vlucht schone vogels, en toch zucht er een diepe weemoed en naamloze nostalgie in door, maar deze muziek geneest u, zij is als een sterke en zachte aanwezigheid, zij draagt de onmiskenbare afschijn van het goddelijk licht."
Erik Hertog
weer naar bovenkant van de pagina