Met 42 waren we, in volgorde van inschrijving:
Jef Deca, Dirk Van Hemeldonck, Jef Pepermans, Gilbert Vanbaelen en echtg., Benny Verheyden, Jan Van Gassen, Paul Reyniers en Monique Mussely, Guy Verstraelen en echtg., Fred Van Hooydonk en Greet Speybrouck, Simone Bex en Francis De Pauw, Lauwers Leo en echtg., Ludo Vorsselmans en Pom, Rik Rosiers en echtg., Hilde Claes, Frieda Buyck, Erik Hertog, Jan Siebens, Jef Lettany en echtg, Jef De Spiegeleer, An Nagels, Marcel Hofkens, Gerd Hellemans, Raymond Bilsen, Lisette Prosman, Leo Jacobs, Hilaire D’Exelle met echtg, Ludo Beckers, Marcel Huysmans, Sim Daems, Jee Reusens, Marc Beeckmans, Rit Meeusen
Vele anderen waren er graag bij geweest. Hans stuurde een bericht en ook Gerrit vanwege de actieven.
Foto's vind je hier
Jef wist ons te boeien met zijn toespraak:
Beste vrienden,
Om te beginnen met enkele gedachten, dus een voorgedachte… een uitspraak van Rudy Vranckx “de momenten waarop ik graag samen ben met de mensen die ik echt graag mag, wil en kan ik koesteren…”
In een Antwerpse krant las ik onlangs over onze school van weleer : ‘je bent voor of tegen Pius X’ een uitspraak van de huidige directeur Ria Smets. Zo zou ik kunnen aanhalen ‘ je bent voor of tegen Seniorpix’.
We zijn hier vandaag samen om te feesten…om een honderdjarige in de bloemen te zetten dwz we doen het zelf!
Geschiedenis wordt gemaakt door mensen en elke menselijk vereniging berust op de wellust en werkgoesting van enkelen…seffens meer daarover…
Laten we het daarom even hebben over Paus Pius X zelf, geboren op 2 juni 1835 en overleden 20 augustus 1914. (ook meer dan 100 jaren geleden) Als je’t nog niet mocht weten : een onbesproken en heilige man en omdat hij bekend stond als grote, zachtmoedige kindervriend en een ascetische liefdevolle persoonlijkheid, namen ook vele lagere en middelbare scholen hem tot patroonheilige en vernoemden de school naar hem. Ons instituut is er een bewijs van. Hij was ook tijdgenoot van Verdi, Pucini en Donizetti maar ook van de historische tijd van de Italiaanse eenmaking.
Onze geschiedenis…doet mij denken aan Sim Daems. Hij schetste de geschiedenis van de katholieke normaalschool, later het H.Pius X-instituut…terug te vinden op onze website…en mag ik zeggen dat onze vereniging tevens deel uitmaakt van dit Antwerpse monument!
Enkele van onze actieve leden mogen zeggen dat ze van die voorbije 100 jaar meer dan 50 jaar behoren tot een groep van kwaliteits-onderwijs-krachten. Toch ga ik proberen, zonder namen te noemen, toch namen te noemen, aan wie wij veel te danken hebben…
Even persoonlijk : ik werd destijds aangenomen , zoals heel wat oud-gedienden door Z.E.H.lic. Antoon Haesenbroeckx-zaliger die toen al zijn oog liet vallen op de beste leerkrachten (en studiemeesters) van zijn school en ervoor zorgde dat sommigen onder hen heel wat kwalitatieve en didactische leerboeken schreven en er heel wat aan bijverdienden… niet tot in Panama toch zeker tot in het Zuiden van Frankrijk. Het is hun gegund! Over andere directeurs ga ik het nu niet hebben.
Aan wie wij ons bestaan vooral te danken hebben is onze stichter Frans Nombluez zaliger… Als iemand sterft sterf je altijd een beetje mee…ik bedoel hiermee te hopen dat er na ons steeds voldoende collega’s gevonden worden om onze sociale taak verder te zetten…’k ga dus toch verder namen noemen en danken. Marcel Huysmans : mijn steun en toeverlaat, steeds bereid om samen aan tafel te zitten en mijn ideeën op een creatieve manier op papier te zetten. Dirk Van Hemeldonck, de ideale opvolger van Hans Speeleveld die zijn levenswerk ongelovig levendig houdt voor onze nakomelingen.. Sim Daems, steeds aanwezig en morele steunpillaar. Marcel Van den Broeck die spijtig genoeg niet kan aanwezig zijn maar steeds aanwezig is als hij geen vergadering heeft. Ik heb het dus over onze bestuursleden. Monique Mussely, onze vrouwelijke afgevaardigde die op tijd en stond haar mening uit, positief of negatief en dit laatste mag. Frank Daems, steeds aanwezig en afgevaardigde van onze basisschool en eerste hulp als het nodig is. Maurits Verwulgen houdt contact zonder PC en goedkeurende steun…
Velen onder ons –misschien de meesten- behoren tot het grootouderstijdperk en dan meen ik te mogen zeggen dat wij onze kleinkinderen leerden lezen en schrijven ja leerden schoon en leesbaar te schrijven. Wijzelf wisten ook dat als wij ‘appel’ en ‘muis’ schreven wat die woorden betekenden. Maar of onze kinderen nog weten hoe ze facebooken en alle mogelijke windows en tweetteren en skypen moeten schrijven… En wij die dachten dat het vernieuwd secundair onderwijs behoorde tot de laatste onderwijsvernieuwing… Ik vermoed dat de jaren die ons te wachten staan wij nog zullen bijgeschoold worden door ons nageslacht.
Geachte collega’s –een laatste overweging- nemen wij een voorbeeld aan Rik Verhulst van wie wij weten dat hij altijd ‘in de ban van de wiskunde’ heeft geleefd en er nog steeds niet kan over zwijgen en blijft genieten van zijn passie… maar ook onze gangen blijft volgen en steunen. In zijn laatste boek ‘de zes hamerslagen van de westerse rationaliteit’ staat te lezen ‘waar materie is, is er meetkunde’… ik voeg hieraan toe : waar mensen samenleven , daar is vriendschap!
Jef Deca