Op 26 april 2015 hielden De Vaganten hun laatste optreden voor een publiek van zevenhonderd mensen met als titel:
Verre van versleten
De Vaganten hebben een lange geschiedenis die enigermate verbonden is met het H. Pius X – Instituut. In de vijftiger jaren van vorige eeuw traden ze op als de Dockx Brothers en in 1964 wonnen ze de ‘Ontdek de Ster’ wedstrijd op de Vlaamse televisie.
Sinds 1965 kwamen ze voor het grote publiek, met tussendoor stillere periodes en met een geleidelijke afwisseling in bezetting.
De vroegere leden Jef Dockx, de enige overlevende van de gebroeders Dockx, en Leo Cools vereerden met hun aanwezigheid in het publiek. Chris vervoegt de groep sinds 2005 en sinds 2008 brengt ook violiste Veerle een zeer gewaardeerde versterking. Paul en Herwig bleven de hele tijd Vaganten.
Terecht mogen ze hun 50 jaar vieren, jammer genoeg met een afscheid van het optreden voor het grote publiek. Mooie liedjes duren lang.
Bij het Afscheid van de Vaganten....
Neen, geen begrafenis-stemming.
Maar een feest !
Talrijk aanwezig publiek - een volle zaal "Elkerlyck"- uit dankbaarheid opgekomen.
Warme mensen, hartelijk, genietend.
Genietend en ontvankelijk voor poëtische, mooie teksten en harmonische en klankrijke muziek.
Zuiverheid van taal, zo goed verstaanbaar en aansprekend.
Wij, stille toehoorders in de zaal, beleefden vele momenten van 'kippenvel'.
Dit is taal, poëzie en muziek die we gaan missen.
Rechtstaande ovaties vroegen enthousiast naar meer ... niet stoppen !
Wij houden van jullie, VAGANTEN.
Wij nemen ook in vreugde afscheid van jullie 'optreden' ... niet van jullie !
Dankbaarheid blijft nu ons sterkste gevoel, Paul, Herwig, Veerle en Chris
Rik Rosiers.
Beste seniorpixers,
Graag wil ik jullie heel hartelijk bedanken voor jullie aanwezig zijn op ons allerlaatste concert. Het was de juiste beslissing om nu te stoppen. Ik was echt tevreden met onze laatste jaren op het podium. Het gaf zoveel voldoening omwille van die geweldige samenwerking van alle vier. Onze twee jonge vaganten, Veerle en Chris, brachten ons waar ik eindelijk wilde zijn. Samen muziek maken, spelen en zingen was voor ons puur plezier en genieten van hoe mooi iets kan zijn. Vertrekken van een idee, van een tekst, dan schaven en kneden, arrangeren, nogmaals bijsturen en dan oefenen tot alles tot een mooi geheel versmelt.... en dat dan mogen meedelen aan mensen die er open voor staan. Puur magnetische energie. Spannend, altijd. Helend eveneens. Ook wel vermoeiend (na al die jaren wegen de lange uren van een concert), maar eindeloos voldoening schenkend. Zeven volle jaren.
Wees maar gerust, ik ga niet werkeloos in de zetel liggen, daarvoor is er nog te veel te doen. Er wachten nog zoveel ideetjes om uitgewerkt te worden, muziek om gemaakt te worden, nieuwe plannen moeten nu ook echt uitgewerkt worden ....
Dat er ongeveer 700 aanwezigen waren, heeft velen erg verrast. Ik heb nadien velen (ook van de pix-groep) niet persoonlijk meer kunnen groeten, dat spijt me natuurlijk. Ik had het wel willen doen.
Misschien lukt het nu iets makkelijker om meer aanwezig te zijn op de vaste stek in Aartselaar. Misschien ...
In elk geval beloof ik, bij leven en welzijn, op de novemberherdenking iets bij te dragen.
Bij deze geef ik nog even de eigen tekst mee van ons allerlaatste lied (muziek: Schots-Ierse traditional - The Parting Glass)...
Puzzelen deed ik altijd ongelooflijk graag.
Wie kan de 10 verwijzingen naar onze liedjes ontdekken in de eerste acht lijnen ???
Hartelijke groeten,
Paul Heyninck.
HET LAATSTE GLAS
Dit is de tijd om weg te gaan,
maar morgen wast een nieuwe maan.
Nee, niet getreurd, en geen geween,
want wij leven nog van top tot teen !
En wij blijven hier, in ons vaderland
maar Lily..... sjanst in Wonderland.
En Dinska neemt de Red Star Lijn
en Heer Halewijn ..... die haalt de wijn.
Refrein Drink met ons het laatste glas.
We klinken op hoe mooi het was.
En ‘t plezier was navenant
in ons lange leven als Vagant.
We zeggen met wat spijt adieu,
voorgoed vaarwel aan luisterland,
al waren wij het nog niet echt beu
als zanger en als muzikant.
Zet de glazen nu maar klaar,
want wij komen naar de bar..
Vul ze maar tot aan de rand,
onze kelen staan al lang in brand!
Beste groeten van De Vaganten
