Wij waren wel effe fout zeg ….

Toen Leo Jacobs een aantal jaren voor hij met pensioen ging halftijds begon te werken en voor de overige 50% in Heuvelsven zat, dachten we zo van :”daar in de stille Kempen moet het wel ideaal zijn om uit te bollen!“

Leo’s rondleiding, die eerder een getuigenis -een credo- was, heeft ons een dieper en waarachtiger beeld gegeven.

Zo begrepen we waarom hij nog steeds de gedreven idealist is die de waarden van de La Salle (stichter van de Broeders van de Christelijke Scholen) als adolescent in Heuvelsven leerde kennen en appreciëren. Als leraar in Pius X paste hij dit ook toe: ONDERwijs is samen, met en onder de leerlingen begeleiding, kennisoverdracht en waardenbeleving doorgeven. Niet ex cathedra, van bovenaf. Deze waarden zijn nog steeds belangrijk en daarom wil hij ze doorgeven aan een volgende generatie. Dit heeft hem gemotiveerd om Heuvelsven en de vzw OCS in de 21e eeuw te loodsen: de erfenis van een ‘broeder met een hoek af’ weer gezond te maken en te vechten tegen de kafkaiaanse bureaucratie die soms onverwacht allerlei stokken in de wielen steekt.

Leo is ook een echt groene jongen. Hij herinnert zich nog goed hoe mooi Heuvelsven eruitzag in de jaren 60: typisch Limburgs hoogplateau heidegebied. Dat wil hij wel herstellen in overleg en samenwerking met het ANB ( Agentschap voor Natuur en Bos): Amerikaanse eiken en Amerikaanse Vogelkers worden verwijderd, bomen rond het ven zijn al gekapt zodat de waterkwaliteit verbetert.

                  

De zeer zeldzame waterlobelia kan weer terug gaan bloeien, met de hulp van het nieuwe beheersplan waarin zwemmen dan toch weer toegelaten is.

We zagen ook in waarom Leo flamingant is. Toen hij voor het eerst –in de jaren 60- naar Heuvelsven kwam, zaten er voornamelijk franstalige Brusselaars die neerkeken op Vlamingen. Daar heeft hij geleerd van zich af te bijten en zijn mannetje te staan.

We kenden Leo al lang als een nuchtere vent die met zijn twee voeten op de grond staat. Dat werd nog maar eens bevestigd door de verhalen rond het Nationaal Park der Hoge Kempen, waar Heuvelsven nu deel van uitmaakt. Specialisten komen soms aandraven met wel erg onrealistische voorstellen. Een gevatte repliek ‘a la Jacobs’ kan bepaalde mensen dan wel eens doen afdalen van hun wollig wolkje …

Toen de Seniorpixmeute het terrein verliet daalde er een kloosterachtige stilte over Heuvelsven neer. Broeder Jacobs zette een stoel buiten op het terras in de aangename –verrassend sterke– late herfstzon die nog een extra bruin laagje op zijn kale schedel toverde. Hij streelde even zijn Duvel en zag dat het goed geweest was en bedacht dat hij zo nog wel een aantal jaren verder kon: mens sana in corpore sano.

Voor meer praktische info en achtergrond over Heuvelsven > www.heuvelsven.be

Jack De Zeeuw

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66

Previous ◁ | ▷ Next