In 2000 vierde het Sint-Jan Berchmanscollege van Mol het 100-jarig bestaan (1900 – 2000). Er werd een boek uitgegeven :”t’ Is honderd jaar geleên…”
Naast vele andere rubrieken schrijven oud-leerlingen in het boek hun herinneringen neer over hun schooltijd in het college. Eén van deze oud-leerlingen is Guy Mortier (Latijn-Grieks 1960).
We citeren een gedeelte van zijn tekst.
E.H. Raeymaekers (‘De Raay) was de eerste die mij in zijn kamer een Belga filter aanbood, wellicht uit mededogen omdat ik zo meteen tot de biecht zou overgaan en rood als een pioen de deurknop rechts van mij zat te fixeren. Dan was het kwestie zo fel in en uit te haleren dat je hoofd langzamerhand in een blauwe wolk verdween en de verschrikkelijkste zonden, zij het nog steeds zo binnensmonds mogelijk gemompeld (Mmweuhh tegen het huzezzegebod” - “Tegen wàt?”- “HUZEZZEGEBOD!”), van je kerfstok konden glijden en het “Ego te absolvo”, onder gejuich van de voltallige hemel, voor weer een zuiver zieltje zorgde.
‘Geestelijke leiding’ heette het fenomeen, en wie eraan deed, herkende je aan de triomfantelijke grijns waarmee hij voortijdig uit de avondstudie wegmocht. En zijn voorbeeldige levenswandel, die nog steeds alom moeders ertoe brengt hun kinderen door hem te laten zegenen, natuurlijk.
Toch is alles nog goed gekomen.
De Raay werd directeur van het Heilig Pius X-Instituut.
Guy Mortier werd hoofdredacteur van Humo.
Jens Mortier (zoon van) was leerling van het Pius X-Instituut.
De cirkel is rond.
EIND GOED, AL GOED!