Daelemans Alfred

° 22.02.1923 Puurs

† 14.05.1997 Leuven

leraar pedagogiek 1949-1958

Alfred Daelemans werd geboren te Puurs op 22 februari 1923. Na de Grieks-Latijnse humaniora aan het Klein Seminarie in Mechelen begon hij in 1941 aan zijn priesterstudies, eerst in het Sint-Jozefseminarie en vervolgens in het grootseminarie in Mechelen. Aan de Katholieke Universiteit te Leuven behaalde hij in 1948 het diploma van licentiaat in de Wijsbegeerte en in 1950 van kandidaat in de Pedagogische Wetenschappen.  

In 1948 werd hij priester gewijd en in 1949 werd hij benoemd als leraar in de pedagogiek in Pius X, de katholieke normaalschool van Antwerpen. Daelemans gaf heel graag les, was een echte pedagoog en een gevierd leraar en spreker. In 1951 werd hij door zijn oud-professor V. D’Espallier gevraagd als docent in de nieuwe studierichting voor Psychologisch Assistenten aan de Katholieke Hogeschool voor Vrouwen te Antwerpen. Vijf jaar later werd hij aangesteld als hoogleraar aan het Instituut voor Godsdienstwetenschappen van de Katholieke Universiteit Leuven en werd hij gevraagd voor colleges Pedagogie aan de Hogere School voor Verpleegsters-Monitricen eveneens in Leuven. 

In 1958 kwam er een belangrijke wending in de onderwijsloopbaan van Daelemans toen hij benoemd werd als secretaris-generaal van het Nationaal Verbond van het Katholiek Normaalonderwijs te Brussel. Daardoor diende hij afscheid te nemen van zijn geliefde normaalschool Pius X. Zijn docentschap aan de Katholieke Hogeschool voor Vrouwen kon hij nog blijven opnemen tot 1977 en ook daarna bleef hij nog met deze school verbonden als lid van de beheerraad. 

Ook aan zijn professoraat in Leuven kwam in 1962 een einde. Jules-Victor Daem werd bisschop van Antwerpen en Daelemans werd gevraagd om, als directeur-generaal, de leiding van het Nationaal Secretariaat van het Katholiek Onderwijs (NSKO) over te nemen. 

De pedagoog en leraar Daelemans ontpopte zich als een veelzijdig organisator en behendig strateeg. Hij was ook sterk in financieel beheer en een zeer goed diplomaat. Hij bouwde het NSKO verder uit tot een invloedrijke koepelstructuur en drukkingsgroep. Velen zagen in hem de "minister van het katholiek onderwijs". Hoewel hij die rol ook met glans speelde, hield hij zelf niet van deze bijnaam en klaagde hij soms ook over de te grote macht van het NSKO. Hij zag zichzelf liever als pedagoog en leraar. 

Het specifieke opvoedingsproject was voor hem de ruggengraat van het katholiek onderwijs. Zoals hij reeds deed als secretaris-generaal voor het Katholiek Normaalonderwijs, investeerde hij ook als directeur van het NSKO veel middelen en energie in het Pedagogisch Bureau van de onderwijskoepel. Diezelfde bekommernis blijkt uit tientallen toespraken van Daelemans, zijn engagement samen met broeder Paulus Adams in het Centrum voor Christelijke Schoolgemeenschappen (CCS) en zijn lobbywerk (samen met de andere grote christelijke organisaties) in het Overleg Particulier Initiatief (OPINI), waarvan hij medestichter was en voorzitter. 

Het christelijk onderwijsproject hield hem echter niet alleen bezig in België. Hij was in 1979 stichter en tot 1994 voorzitter van het Europees Comité voor het Katholiek Onderwijs (CEEC) en ondervoorzitter van de Association Européenne de Recherches et d'Echanges Pédagogiques (ASEREP). Ook was hij ondervoorzitter en vooral jarenlang penningmeester van de OIEC (Office International de l’Enseignement Catholique). 

Wanneer Daelemans in 1990 werd opgevolgd door Kanunnik André De Wolf, bleef hij belast met de vertegenwoordiging van het NSKO/SNEC op het internationaal forum. Hij bleef het voorzitterschap opnemen van het Centraal Bureau en was belast met de materies die behoren tot de ARKO. Hij werkte voorstellen uit voor de defederalisering van de katholieke onderwijsstructuren: in 1993 werd het NSKO/SNEC gesplitst in het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs (VSKO) en het Sécrétariat Général de l’Enseignement Catholique en Communautés Française et Germanophone (SeGEC). 

Daelemans was auteur van verscheidene handboeken en artikels in verband met onderwijskunde, psychologie en pedagogische wetenschappen. Zijn ganse loopbaan lang hield hij honderden toespraken over pedagogie en onderwijs. Hij werd in 1979 benoemd tot huisprelaat van de Paus, ontving in 1987 een eredoctoraat van de K.U.Leuven, kreeg in 1989 van gemeenschapsminister van Onderwijs Daniël Coens de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap en één jaar later de Europaprijs van de Christen-democraten voor Europa (CDE). 

 Alfred Daelemans overleed te Leuven op 14 mei 1997.

Het beeld is van kunstenaar - leerkracht Adelin De Craene uit Hertsberge (Oostkamp). Hij wou een beeld maken van de monseigneur, die hij altijd als zijn mentor beschouwd had. De huishoudster mevrouw Van de Putte vernam dit en zo werd het beeld gemaakt voor zijn geboortedorp Puurs. Het bronzen beeld in Meise is een kopie van het origineel.
Bron: http://blog.seniorennet.be/erfgoedmeise/archief.php?ID=31

(Met dank aan Mia Verbanck voor de aanvullende informatie)