Iedereen kent de uitdrukking: licht aan het einde van de tunnel.
Wanneer ik in midden Finland ben dan komt dat wat abstrakt over, want de enige tunnels die ik daar ken zijn spoorwegtunnels, en daarin ziet enkel de machinist licht aan het einde van de tunnel. Wat ik daar eerder ervaar is, in de donkere winter wandelend in het bos, de lichtjes van de huizen aan de randen van die duisternis. Daar kan je je op oriënteren zoals een zeeman vroeger op de sterren. Lichtjes aan de randen van de duisternis zijn bakens van hoop, daarover gaat volgend lied:
{youtube}nBlwGVXTFDE{/youtube}
