Jef Deca kon er op de valreep niet bij zijn, hier zijn inleiding die hij had willen geven:
Omdat ik beroepshalve nogal veel te maken heb met uitvaarten…en ieder van ons toch ook persoonlijk familiaal of in de vriendenkring…
en stellen wij ons geregeld vragen over afscheid nemen in een leven vol vraagtekens…
Ik ontdekte een boek van Mark Eyskens met als titel:’de vraagtekenzaaier’… en wil in ons midden enkele vragen stellen die ons doen denken over ons leven, meer bepaald over onze overleden collega’s wiens namen wij bewaren in onze website…
Het blijft voor ieder van ons een vraagteken over het leven na de dood.. Toch mogen wij onze gewoontes (tradities) niet zomaar over boord gooien want wat is de betekenis van Seniorpix...? Toch iets bewaren over het leven dat wij samen hebben geleefd … en terugdenken aan hen die zijn voorgegaan … is dat geen voorrecht van ons biologisch mens zijn?
Guido Vanwijnsberghe met wie ik vele jaren samenwerkte i.v.m. onze vieringen schreef …
‘’t Is goed dat wij hier samen zijn, vandaag
en ademen en leven en hen gedenken bij name
Gedenken hoe zij leefden hier, met ons
Hun dromen in herinnering brengen
de woorden die ze spraken, hun plannen
en hun zorgen en hun glimlach
Denken aan hen, hen weer een gelaat geven,
vervaagd in ’t fotoboek van verre jaren
of scherp gelijnd en schrijnend nog
alsof het gisteren was.
Denkend aan hen : collega’s van toen
oud-leerlingen, vrienden van de school
mensen die zomaar leefden hier en werkten tussen ons
Denken aan hen en danken om wie zij waren
Denken om hen en licht ontsteken
van hoop –een oude ritueel-
en durven dromen waar ze nu verder leven
aan de andere oever en hoe wij vermoeden
’t Is goed dat wij hier samen samen zijn!’
Met heel veel dank aan Marcel en Jef en Greet en Karen.
Indien je graag een foto in hoge resolutie zou ontvangen, vraag die dan aan webmaster Dirk