De foto's vind je hier
voor tekst bij de foto's moet je eventueel ergens (rechtsboven?) een "i" aanklikken

We vierden de inzet van Jef Deca voor onze vereniging Seniorpix. Natuurlijk vinden we het jammer dat Jef 'ontslag' neemt, maar gunnen hem dat hij het wat kalmer aan gaat doen. Hier volgt de tekst van de hommage door Marcel Huysmans:

Keizer, koster, kakker, kardinaal

Hier staan we dan, allemaal opgetuigd en losgelaten om vandaag een monument van Seniorpix waardig te eren met een bijzondere feestviering tussen de nieuwe bouwstenen van niet zomaar een school die naast een Olympische voorkant nu ook begenadigd is met twee officiële achterkanten. Het gaat om een erfgoed met onvermoede smaak van wereldse koffiebonen, gepokt en gemazeld in Pius X, maar historisch etymologisch afgezwakt om zijn cafeïnesterkte te temperen, hoewel dat oorspronkelijk niet de bedoeling was. In zijn glorietijd op volle sterkte, altijd streng en rechtvaardig, en na 76 jaar nog milder dan Arabische koffiebonen, onversneden, stevig gesuikerd en altijd geprezen: Jozef, Jef met een plein in de geschiedenis en een onuitwisbare stempel op de geschiedenis van seniorpix, gemeenzaam gekend bij vriend in vijand als “den Deca”.

Jef, Duvel doet al, boekhouder, secretaris, pr-man van de vereniging, redder in nood en bij ontij. Hij loopt soms rond, getooid met een geelrode sjaal en nooit verlegen om een lezersbrief te publiceren in de kranten en tijdschriften van Vlaanderen. Hij is best te omschrijven met de epitheta Kakker, Keizer, Koster, Kardinaal.

Eén. Kakker behoeft zoals goede koffie geen krans en geen uitleg, want als hevige KV-supporter laat Jef soms niet na om trainer en bestuur van rood-geel wijze maar dwingende raadgevingen te bezorgen. Jef weet als geen ander dat de club zal zegepralen, de club van geel en rood, de vlaggen zullen wappren, gezangen galmen luid, ter ere onzen dappere, toe Jef, loop maar vooruit!

Twee. Keizer Jef. Als we de Romeinse bronnen mogen geloven, hangt het van de persoonlijkheid van de keizer af of zijn regeringstijd achteraf als goed of slecht beoordeeld wordt. Zo schrijven de Romeinse historici en biografen vol lof over een op een haar na perfecte keizer die goed was in hoeveel omstandigheden voor al de Olympische velden en lanen en… het gepensioneerdenrijk. Hij bouwde als keizer gedurende jaren zijn relaties uit met het nationale koninklijke Hof in Brussel, bekroond met een exquise trouwpartij in de hoogste Laurentiële rangen. Sinds 1987, het stichtingsjaar van Pius X, heeft Jef fier, samen met stichter wijlen Frans Nombluez, onze clubvlag gedragen gedurende 30 jaar. Die vlag wil hij nu, met graagte, doorgeven aan de opvolgers die vooralsnog met knellende schoen veinzen. Jef de ongekroonde keizer: volgens de Europese norm voor managers van seniorgenootschappen moet je knettergek zijn om eraan te beginnen. Jef heeft gewerkt als een paard, maar je zag hem niet altijd huppelen. Hij was altijd alert om latente onvrede aan de basis, samen met hun chronische frustraties over te brengen aan de rest van de gepensioneerden. Jef was een meester in het tijd pikken: als zijn kernkabinet niet dadelijk of moeilijk bereikbaar was, met andere woorden als het soms niet rap genoeg ging om iets te beslissen, dacht Jef sneller dan de lichtsnelheid, nam de eruit voortvloeiende beslissingen eerder vooraf dan later en stelde die dan al voor als bijna voldongen feiten waardoor soms lichte wrevels ontstonden. Die werden dan achteraf wel symbolisch weggewassen als strepen met niet-drogende strepen op een glanzend wit schrijfbord. In zijn tijd zou dat nog gemakkelijker geweest zijn met een krijtstrepen op een afwasbaar groen bord.

Drie. Koster Jef. Komt van het Latijn custos, wat bewaker betekent. Meestal is de kosterfunctie niet bezoldigd en toch zorgt die er voor dat alles klaargezet is voor de liturgische seniordienst. Nog meestaller was bij hem het zich verantwoordelijk voelen voor alles wat maar enigszins kan en moest gebeuren: voorzanger, muziekkiezer en dj, klokkenluider, kaarsenaansteker, redenaar en drankbezorger. Jef had overal zijn “bijhuizen” die voor hem konden inspringen als het nodig was: brieven en flyers opstellen, kopiëren en versturen. Ook regisseerde hij ontelbare recepties en de laatste jaren stuurde hij zelfs webmasters veilig in het seniorpix-bos zodat iedereen zeker zou weten wat er doende en gaande zou zijn. Hij werd het levend geweten van Seniorpix. Dit mag je allemaal niet verwonderen, want in het dagelijkse leven oefent Jef die taken ook uit in zijn parochiekerk met wierookwalm en waterkwispelende intermezzo’s. Het enige wat Jef daar niet durft is diegene die preekt eventjes onderbreken omdat hij toch wel een eigen idee heeft of dringend iets moet verduidelijkt worden. Dat durft hij elders wel. Jef, een koster uit de duizend, met een peperkoeken hart en een luisterend oor voor de mensen. Misschien komt het door dat altijd luisterende oor dat Jef de laatste tijd iets minder goed hoort zonder daarin selectief te willen zijn.

Vier. Kardinaal Jef. Afkomstig van het Latijnse cardo, dwz spil, eigenlijk een waardigheid waar heel veel om draait. Waarschijnlijk heeft Jef nooit helemaal beseft in hoeveel omstandigheden hij door zijn waardigheid de spil is geweest. Hij hoefde daar helemaal geen rode kardinaalsmuts voor, maar wel een supporterspet van KV die hij enkel in de omgeving van de Liersesteenweg droeg. En zo is de cirkel rond: Jef heeft zijn hart in Mechelen verloren. Of dat in het café de Kleine Keizer in de Onze Lieve Vrouwstraat is, weet ik niet maar ik weet wel dat zijn hartslag in Mechelen hoger komt dan de normale 33 en daar is zijn groot hart voor mensen mee schuldig aan. Jef, je begint een beetje in de fleur van je sleet te komen, maar de sleet zit er nog helemaal in. Daarvan getuigt nog altijd je vitaliteit, je oor dat blijft luisteren en je hart dat voor mensen blijft kloppen en bezig zijn.

Wat nu, hoor ik jullie nu al zeggen. Zijn al die inspanningen en al die goede dingen vergeefs geweest? Als de vlagdrager opstapt, blijft nog altijd de vlag over. Ze is nog niet versleten en de boodschap blijft dezelfde: collega’s en collega’s van vroeger blijven verbinden, op de hoogte houden, een warm gevoel geven en elkaar steunen en dat kan niet genoeg blijven duren. Maar daarvoor zijn soldaten nodig. Ideaal zou zijn dat de taken van de kernploeg verdeeld worden: financiën, website, evenementen en bijeenkomsten, administratie en samen drijvende kracht zijn. Daarom onze kapitale en kardinale vraag, de spil waarrond Seniorpix moet blijven draaien: wie zoekt mee naar verjonging, blijft niet praten en commentaar geven maar: wie wil een deeltje van de Seniorpix-vlag mee-weven?

Wij vragen geen extreme dingen, maar wat goede wil omgezet in daden, in niet zo-maar-een organisatie, waarin de lijm toch belangrijk is en langer blijft plakken. Je hoeft daarom niet Deca te heten, al kunnen die vier letters in je familienaam ook wel helpen.

Denk dààr maar eens over na tijdens het verdere verloop van deze receptie. Of morgen, want morgen en de dag nadien is ook nog niet te laat. Daarna begint het al dringender te worden.

Mag ik dan vragen het glas te heffen op Jef, de kakker, keizer, koster en een beetje kardinaal. Dank voor al die jaren op Pius X, de 30 jaren in Seniorpix, waaraan iedereen een Deca-gevoel mét pit zal van overhouden. We wensen je een goede gezondheid, samen met Jeannine. Een plein heb je al, onze steun, felicitaties en dank mag je er zomaar bij krijgen…

Marcel Huysmans

 

Nog meer nieuws…

Ter info aan Sim: Jef wou zich destijds inschrijven aan de normaalschool (regentenopleiding). Bij de inschrijving vroeg iemand (Haesenbroeckx ?) of hij geen zin had om studiemeester te worden in Pius X. Jef dacht na, vond dat nog niet zo slecht ("niet meer moeten studeren"), liet zich overhalen en… is toen maar als studiemeester begonnen!

Na veertien dagen kreeg hij het al aan de stok met Haesenbroeckx omdat hij zogezegd te ondernemend was.

Maar hij bleef, zag, kwam verder en overwon!

Enkele jaren later was Jef bijna weg op Pius X:
Tijdens zijn laatste Chirokamp (1966) in Neeroeteren kwam een priester-leraar van de katholieke scholen Mechelen hem vragen of hij geen zin had om bij hen over te stappen. Hij is daar niet op in gegaan alhoewel Jeannine dat graag zou gehad hebben, dichter bij de heimat (Haacht)...
Hij was te graag op...HPX!!

De Mechelse scholen (ST Romboutscollege, de Normaalschool en kleinseminarie) waren toen aan een fusie bezig...

 

Jef bedankt ons voor de fijne attentie met de woorden van Rabindranath Tagore:

“de wortels onder de aarde eisen geen beloning op om de takken vol te hangen met fruit”

 

Dag Jef,

ik kon niet aanwezig zijn op de receptie maar ik wou je toch persoonlijk gelukwensen en bedanken voor de jarenlange onverdroten inzet voor Pius X en SeniorPiX. Geniet van wat we dan maar uiteindelijk als het begin van het pensioen zullen beschouwen.
Hartelijk,
Erik Hertog

 

Dag voornaamgenoot ,
 
Jammer genoeg kon ik er niet bij zijn toen je terecht gevierd werd ,nu je de fakkel doorgeeft als bezieler en
duivel-doe-het-al van Seniorpix .
Maar ik wou je op mijn beurt loven en danken voor de fantastische manier waarop je dat gedaan hebt .
Heel hartelijk ,
Jef Dsp